استادیار، گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران
10.22034/iaas.2021.145163
چکیده
هدف: سبکهای حل مسأله، فرایند شناختی هستند که بر پایه آن افراد راهبردهای مناسب و اثربخش خود را در مواجهه با مسائل و مشکلات انتخاب میکنند. این سبکها، بهعنوان یکی از مدلهای نظامدهی و پردازش اطلاعات، موجب اخذ تصمیمات مناسب میشوند.هدف این پژوهش، بررسی تأثیر سبکهای حل مسأله با رویکرد روانشناختی- رفتاری بر بیطرفی حسابرس است. روش: از روش توصیفی- پیمایشی و ابزار پرسشنامه استاندارد در این پژوهش استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 503 نفر حسابرسان مشغول بهکار در سازمان حسابرسی و موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران در سال 1399 میباشد که با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همچنین از طریق مدلیابی معادلات ساختاری با بهرهگیری از نرم افزار PLS، فرضیههای تحقیق مورد آزمون قرار گرفت. یافتهها: شواهد آزمون نشان میدهد که بین سبکهای حل مسألهبا رویکرد روانشناختی- رفتاری کسیدی و بیطرفی حسابرس رابطه معنیداری وجود دارد. همچنین، سبکهای خلاقانه، گرایش، اعتماد، جهتیابی، مهارگری و اجتناب به ترتیب بر بیطرفی حسابرس بیشترین تأثیر را دارند. نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان میدهد که سبکهای حل مسأله، بیطرفی حسابرس را تحت تأثیر قرار میدهد. بهطوری که، سبکهای حل مسأله بر پردازش اطلاعات، ارزیابی بیطرفانه شواهد و تصمیمگیری و قضاوت حرفهای حسابرسان تأثیرگذار است. لذا، نتایج پژوهش میتواند موجب بهبود تصمیمگیری و قضاوت حرفهای حسابرس گردد و مفاهیم نظریه روانشناختی- رفتاری کسیدی را وارد متون تحقیقات رفتاری در حسابرسی نماید.