1
دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2
استادیارگروه حسابداری، واحد هشترود، دانشگاه آزاد اسلامی، هشترود، ایران
10.22034/iaas.2021.134532
چکیده
نقطه شروع بسیاری از تصمیمهای اقتصادی و سرمایهگذاری، آگاهی از کم و کیف سود گزارش شده شرکت به عنوان شاخصی از عملکرد مدیریت آن است. در این میان به دلیل جدایی مالکیت از مدیریت، همواره سود گزارش شده توسط مدیریت، بیانگر سود واقعی مورد درخواست سرمایهگذاران نیست. چرا که سود به واسطه عدم ارائه تعریف واحد , جامع و چارچوب مند در ادبیات حسابداری و نیز به دلیل انعطاف و خلاء استانداردهای گزارشگری مالی، این امکان را برای مدیران فراهم میکند که سود را برای دستیابی به اهداف و منافع شخصی خود مورد دستکاری قرار دهند. به عبارتی در حال حاضر سود خالص ارائه شده ترکیبی از اقلام واقعی، گاهی صوری و اقلام تخمینی است و عیوب این سود که جنبه واقعی بودن را از آن دور میکند این است که اولا معاملات صوری اساسا مبنای واقعی نداشته و در صورت کشف آن، تقلب در گزارشگری مالی محسوب میشود دوما اقلام تخمینی و قضاوتی هم نتیجه پندارهای مدیریت است و نه دادوستدهای انجام شده و اصولا نمیتوان به چنین اقلامی صفت واقعی را منتسب کرد و بالاخره مبادلات واقعی هم ممکن است از تمایلات مدیریتی مصون نمانده باشد. درنتیجه باید از مفهوم سود واقعی چشم پوشی و به سطح سود حسابداری با کیفیت اکتفا کنیم. ضمنا بیان صادقانه سود به شکل ایدهآل (از منظور تئوریک) امکان پذیر نیست و نمیتوان مفهوم سود اقتصادی را به عنوان الگویی مناسب و عملی برای ارائه یک سود حسابداری با کیفیت تلقی کرد و تمسک به این مفهوم در دنیای حسابداری امکان پذیر نیست و در نهایت جنبه های دقت و حساسیت سود نیز در حال حاضر چندان گره گشا نیست.