سود حسابداری مهمترین و اصلیترین منبع اطلاعات مختص شرکت است. سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایرین، سود و اجزای آن را به طرق مختلف و برای مقاصد متفاوت جهت ارزیابی دورنمای جریان های نقدی سرمایه گذاری ها یا وام های اعطائی استفاده می کنند و برای اخذ تصمیمات سرمایهگذاری، به سود بیش از هر معیار دیگری توجه میکنند.
وقوع بحرانهای مالی، اعتبار سامانه گزارشگری مالی در جلب اعتماد سرمایهگذاران، اعتباردهندگان و سایر ذینفعان را خدشهدار ساخت. به دنبال این بحرانها پژوهشگران و تحلیلگران مالی توجه را از تأکید صرف بر سود به کیفیت سود معطوف کردند. ارزیابی کیفیت سود به استفاده کنندگان صورتهای مالی در امر قضاوت درباره قطعیت سود جاری و پیش بینی سودهای آتی کمک می کند. از آنجا که کیفیت سود مفهومی بر پایه محتوا است، لذا امکان ارائه تعریفی جامع از آن وجود ندارد و برای اندازهگیری آن از معیارهای متفاوتی استفاده میکنند. این مقاله ضمن تبیین مهمترین معیارهای تجربی کیفیت سود در ادبیات موضوعی به معرفی مهمترین مدلهای آن سازهها میپردازد.
)